ابزار هدایت به بالای صفحه

با عرض سلام و خوش آمد گویی به وبلاگ بــــــــاب الجــــواد

***

برای استفاده بهتر و خوانا بودن بهتر مطالب در صورت نداشتن فونت  B Nazanine میتوانید از لینک زیر جهت دانلود این فونت استفاده کنید :

به گزارش مشرق، نفیسه سادات موسوی شعری سروده است از زبان همسری جامانده در "حادثه منا" که آن را در زیر می خویم :

***

  چمدان را که جمع می‌کردیم،

هرکسی یک نفس دعا می‌خواست

پسرت عاقبت به خیر شدن

دخترت اذن کربلا می‌خواست...

اسم‌ها را نوشته بودی تا،

هییچ قولی ز خاطرت نرود

مرد همسایه شیمیایی بود،

همسرش وعده‌ی شفا می‌خواست!

من که این سال‌ها قدم به قدم،

پا به پای تو زندگی کردم

در خیالم دمی نمی‌گنجید،

دل بی طاقتت چه‌ها می‌خواست...

تو شهادت مقدرت بوده،

گرچه از جنگ زنده برگشتی

ملک الموت از همان اول،

قبض روح تو را مِنا می‌خواست!

عصر روز گذشته در عرفات،

در مناجات عاشقانه‌ی خود

تو چه گفتی که من عقب ماندم؟؟

که خدا هم فقط تو را می‌خواست؟!!!

ما دوتن هر دو همقدم بودیم،

لحظه لحظه کنار هم بودیم

کاش با هم عروج می‌کردیم،

کاش می‌شد...

اگر

خدا

می‌خواست...

ایشان هر ساله به مشهد مشرف می‎شد حتی در پنج شش ماه آخر عمر با همه کسالتی که داشت به مشهد مشرف شد. یکی از بستگان نزدیک ایشان می‎گفت:

 »با آغوش باز با آن کهولت سن و کسالت، جمعیت را می‎شکافت و با علاقه ضریح را می‎بوسید و توسل می‎جست که گاهی به زحمت او را از ضریح جدا می‎کردیم.. . «
ایشان می‎گفت: «من به حال این مردم که این طور عاشقانه ضریح را می‎بوسند، غبطه می‎خورم ... »
فرزند ایشان نقل می‎کردند:

از آن زمان که تو در نیشابور ، سر از کجاوه بیرون آوردی و به کرشمه‌ای آتش شوق بر جگر سوخته خلایق عاشق زدی و صلای توحید سر دادی و آن را مأمن و پناهگاه محکم و خدشه ناپذیر خواندی ، راز ورود به این قلعه را فاش کردی که تویی .
از آن زمان ، ما خورشید ولایت تو را در سرزمین قلب های خویش همیشه در حال طلوع یافتیم و حیات را بی حضور تو در سرزمین خویش ناممکن فهمیدیم.
عشق ما به این خاک تنها از این روست که تو در آن آرمیده ای ،‌ و پیوند ناگسستنی دل ما به این فضای ملکوتی از این جهت که تو در آن تنفس می کنی و رایحه شوق آفرین تو در آن می پیچد.
چه کسی می گوید که ما بی حضور تو توان برخاستن داشتیم؟

...اللَّهُمَّ فَإِنَّا نَشْهَدُ لَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ یَوْمَ حُلُولِ الطَّامَّةِ أَنَّهُ لَمْ یُذْنِبْ ذَنْباً وَ لَا أَتَى حُوباً وَ لَمْ یَرْتَکِبْ مَعْصِیَةً وَ لَمْ یَضَعْ‏ لَکَ طَاعَةً وَ لَمْ یَهْتِکْ لَکَ حُرْمَةً وَ لَمْ یُبَدِّلْ لَکَ فَرِیضَةً وَ لَمْ یُغَیِّرْ لَکَ شَرِیعَةً وَ أَنَّهُ الْهَادِی الْمُهْتَدِی‏ الطَّاهِرُ التَّقِیُّ النَّقِیُّ الرَّضِیُّ الزَّکِیُّ اللَّهُمَّ أَعْطِهِ‏ فِی‏ نَفْسِهِ‏ وَ أَهْلِهِ وَ وُلْدِهِ وَ ذُرِّیَّتِهِ وَ أُمَّتِهِ وَ جَمِیعِ رَعِیَّتِهِ مَا تُقِرُّ بِهِ عَیْنَهُ‏ وَ تَسُرُّ بِهِ نَفْسَهُ وَ تَجْمَعُ لَهُ مُلْکَ الْمُمْلَکَاتِ‏کُلِّهَا قَرِیبِهَا وَ بَعِیْدِهَا وَ عَزِیزِهَا وَ ذَلِیلِهَا حَتَّى یُجْرِیَ حُکْمَهُ‏ عَلَى کُلِّ حُکْمٍ وَ تَغْلِبَ‏ بِحَقِّهِ کُلَّ بَاطِلٍ

ترجمه:
یونس بن عبدالرحمن از امام رضا(علیه السلام) نقل کرده که آن حضرت امر فرمودند که با این دعا حضرت صاحب الامر(مهدى علیه السلام) را دعا کنید: (...) خدایا ما براى او گواهى دهیم در روز قیامت و روز وقوع آن حادثه بزرگ که براستى او گناهى مرتکب نشده و دست به کار زشتى نزده و مرتکب معصیتى نشده و هیچ فرمانبردارى تو را وانگذارده و حرمتى را از تو هتک نکرده و واجبى را تغییر نداده و آیینى را به هم نزده و اوست راهنماى راه یافته پاک پرهیزکار پاکیزه پسندیده و زبده خدایا برای خودش و فرزندانش و یارانش و پیروانش و افراد نزدیک و دورش و دشمنانش و تمامی مردم دنیا آنچه را که سبب خشنودی و شادمانی اوست به او ببخش و او را به بالاترین آرزویش در دنیا و آخرت برسان زیرا که تو بر هر چیزی توانایی. و گردآورى براى او فرمانروایى همه ممالک را نزدیک ودورش را و نیرومند و خوارش را تا این که حکم و فرمانش را فوق همه حکم ها جارى کنى و بوسیله آیین حقّ او هر باطلى را مغلوب گردانى.

******

امام خامنه ای :

پروردگارا! ما را مشمول دعاى ولىّ‌عصر ارواحنافداه قرار بده. اگر آن بزرگوار یک دعا در حق ما بکند و گوشه‌ى چشمى نشان دهد، همه‌ى مشکلات ما حل خواهد شد. پروردگارا! مشکلاتى داریم که با دعاى ما (یعنى با دعاى امثال من) معلوم نیست حل شود. آن مشکلات، با دعاى امام زمان حل مى‌شود. پروردگارا! به حق محمّد و آل محمّد، اى مالک قلوب، به قلب منوّر و مطهّرِ آقاىِ ما و سیّد ما و امام و صاحب ما بینداز که ما امت مسلمان را در شب قدر دعا کند! پروردگارا! دعاى او را در حقّ ما مستجاب کن.اللهم اطفى فى نفسه و ذریته و شیعته و رعیته و خاصته و عامته و عدوه و جمیع اهل الدنیا، ما تقرّبه عینه و تصرفه نفسه. ۱۳۷۲/۱۲/۱۳